Centrala (świąteczna miniaturka) [Z, BO]

Bajeczka

Stworzona jako prezent dla DA i dedykacja głównie dla niej, ale również dla wszystkich dziewczyn z BHKB

Laponia, 15 grudnia 2010
W Głównej Izbie Mikołajów, znanej powszechnie jako,,Centrala” od kilku dni panowało zamieszanie. Do świąt Bożego Narodzenia pozostało nie wiele czasu, a na linii produkcyjnej był,,zastój”. Jeden z Mikołaji dokładnie Mikołaj Ambroży, wraz z żoną Józefiną, która była odpowiedzialna za terminy, głowili się i troili, co począć z tym faktem. W tym roku rozdanie prezentów materialnych wszystkim grzecznym i,,grzeczniejszym” nie było możliwe.
Jednak żaden z szanujących się Mikołajów, nie mógł pozwolić sobie na taką wpadkę.
Pani Mikołajowa chodziła z bolącą głową, bijąc się z myślami jak zatuszować niedociągnięcia męża i jego drużyny. Po paru dniach bóle ustąpiły, ( co pewnie było niesamowitą ulgą dla Mikołaja, bo jak wiadomo, kobieta z bolącą głową to nic przyjemnego) postanowiono zwołać Nadzwyczajne Posiedzenie Sztabu Kryzysowego w skrócie: NPSK…
*****
New Jersey, 13 grudnia 2010
- Piszemy, piszemy! No już przecież chcecie dostać prezenty!
-, Ale Cuddy, my już dawno przestaliśmy wierzyć w Mikołaja.
-, Co nie zmienia faktu, że pisanie listu to tradycja. Nie ma listu= nie ma prezentu- szefowa szpitala wykazywała się wielką determinacją. W tym roku, w nowej roli- żony Lucasa i matki Rachel, stała się bardziej tradycyjna, a swoją nową manię, przekładała na resztę szpitala. Zespół House’a okazał się jednak bardzo uparty i zarzekali się, że nie widzą sensu w pisaniu listów do zmyślonego faceta z brodą. Lisa Cuddy nie znosiła sprzeciwu, i wszyscy jak dzieci pod okiem wychowawczyni, musieli napisać, co chcą na Gwiazdkę.
*****
Laponia, 16 grudnia 2010, Sztab Kryzysowy
- Moi drodzy- Józefina Mikołajowa wstała od stołu- Zebraliśmy się tu wszyscy, z powodu, naszego nie ukrywam, bardzo dużego niepowodzenia. Zacznę może od przedstawienia wszystkich…
- Gadaj, co mam robić, a nie! Myślisz, że pisanki to się same malują!- Królik Wielkanocny, prawdopodobnie najbardziej zapracowane zwierzę świata (pod tym względem przewyższył nawet renifera Rudolfa), swoją pracę zaczynał już w grudniu. Zaskoczeni? A myślicie, że pomalowanie jaj, zajmuje parę dni? Nasz Króliczek stara się, żeby były one jak najoryginalniejsze i co roku trochę inne, a przecież w kwietniu pisanki muszę się znaleźć na milionach stołów. Swoją pracę zaczyna, więc już pół roku przed Wielkanocą.
Kochani, jedząc w tym roku karpia w galarecie pod czas Wigilii, wspomnijcie, więc Królika, który już teraz dba, by następne święta były bogate w jaja.
- …zebranych. Więc od prawej: Królik Wielkanocny, Kupidyn, Prima Aprilis, Halloween, św. Andrzej, oraz Mikołajowie: mój mąż Ambroży, Stanisław, Barnaba i Alojzy.
Drodzy panowie, poprosiłam Was o pomoc, ponieważ sprawa jest ciężkiego kalibru. Za 8 dni Wigilia, a nam brakuje sporej liczby prezentów. Nie zdążymy na czas. W tym roku niektórzy zostaną bez prezentów. Nie możemy sobie na to pozwolić, czas leci, a my nie wiemy, co robić. Dlatego wezwałam Was, byście mi, jako symbole pozostałych świąt, pomogli.
Pomożecie?
- Pomożemy!!!
- Dziękuję. Oddają Wam głos.
Znów odezwał się Królik.
- Ta część, która nie dostanie prezentów to na pewno niegrzeczne dzieci. Nastrugajcie im rózg i problem z głowy. W końcu drzew ci u nas pod dostatkiem. Mogę już wrócić do moich jaj?
- Siadaj!- Krzyknął Mikołaj Ambroży- To nie jest wyjście. Rózgi to mit, tak naprawdę każdy dostaje prezent, bo nie ma tylko niegrzecznych i grzecznych dzieci. Każdy ma w sobie jakieś pokłady zarówno zła, jak i dobra. Nawet Józio Stalin i Adolfek Hitler dostawali prezenty.
-, Ale ja popieram Królika!- Zawołał Prima Aprilis.- W moje urodziny robią sobie brzydkie żarty!
- A w moje imieniny wróżą!- powiedział św. Andrzej.
- A w moje święto straszą się wzajemnie- odezwał się Halloween.
Głośne puknięcie do drzwi. Po chwili wszedł mały chłopiec w zmoczonym ubranku.
- To ja Śmigus- Dyngus. O mnie to już nikt nie pamięta. A w czasie mojego święta ludzie również są niegrzeczni. Oblewają się wodą, nie maja na sobie ani jednej suchej nitki.
- Bojkotować święta! Ludzie nie zasługują na prezenty!
- Cisza. Każdy kraj ma swoje obyczaje i musimy to uszanować drodzy koledzy- rzekł Mikołaj Barnaba- Przez tradycje nie możemy innym odbierać prezentów.
-, Ale nadal nie mamy pomysłu Barnabo- rzekł Stanisław.- Chyba jednak ludzkość zostanie w tym roku z niczym.
Nastąpiło milczenie. Zebrani w ciszy próbowali pogodzić się z myślą, że w tym roku zaledwie niewielki procent otrzyma podarki. Wtem odezwał się Kupidyn.
- Kochani. A może damy im dużo pozytywnych emocji. Przyjaźń, miłość, dobroć, zaufanie, to zawsze jest w cenie, choć nie można tego dotknąć.
-, Ale jak to zrobimy? Czy to wystarczy ludzkości nastawionej na dobra materialne?- Mikołaj Alojzy był pełen obaw.
- Oczywiście. Miłość to coś pięknego- Józefina i Alojzy wzięli się za ręce i uśmiechnęli do siebie.
- Przecież mam strzały! Nie tylko miłosne, inne dobre uczucia też mam na składzie.- Kupidyn, niezwykle dumny ze swojej inicjatywy, siedział uśmiechnięty od ucha do ucha.
- Tak zróbmy. Te piękne dary trzeba jednak dawkować w odpowiednich ilościach. Proponuję po jednym na łebka.
- Mężu dajmy dwa, w końcu musimy im jakoś wynagrodzić brak innych podarunków.
- Zgoda, postanowione.
******
New Jersey, 24 grudnia 2010
- Józefino gdzie jesteśmy?
- Przed szpitalem. Tutaj są dwie osoby, które bardzo potrzebują naszych prezentów.
- Jak to? Tylko dwie? Przecież mówiłaś, że każdy dostanie po dwa prezenty.
- Oczywiście skarbie. Dla nich miłość i zaufanie, a cała reszta dobroć i przyjaźń.
- Jak sobie życzysz.
- Widzisz tych dwoje- pani Mikołajowa wskazała na mężczyznę i młodą kobietę stojącą przed wejściem. On trzymał w dłoni laskę i był wyraźnie niezadowolony, a ona miła blondynka uśmiechała się do płatków śniegu. Kochała Boże Narodzenie.
- To nasza para. Ładuj.
*****
Allison Cameron miała zamówić taksówkę. Skończyła już swój dyżur i miała jechać do domu. Początkowo chciała iść pieszo, ale zima na dobre zawitała w New Jersey, śnieg padał bardzo obficie, wiał wiatr. Pogoda nie sprzyjała samotnym spacerom. Już miała wyciągnąć komórkę, gdy obok niej stanął House. Spojrzała na niego. Wydawał się czymś przygnębiony.
Takie okazywanie emocji było do niego zupełnie nie podobne.
- Wszystko w porządku?- Spytała nie oczekując odpowiedzi.
- Najlepszym. Czemu nie z Chasem?
- Jak dobrze wiesz to już przeszłość.
- Dlaczego? Tak niesamowicie do siebie pasowaliście.
- To samo mogłabym powiedzieć o tobie i Cuddy.- Trafiła w czuły punkt. Uśmiech tryumfu przebiegł przez jej twarz, lecz zniknął równie szybko jak się pojawił.
House puścił tę uwagę mimo uszu.
-, Co robisz w święta?
- Właściwie nic. Miałam wziąć jutro dyżur w przechodni, raczej nigdzie się nie wybieram.
- Masz ochotę na wino?
- Teraz?- Zaskoczył ją. Lecz czemu by nie wybrać się do jaskini lwa? Są święta.- Czemu nie.
- W takim razie, choć ze mną.
******
W mieszkaniu panował bałagan. Ciuchy, płyty, książki, czasopisma medyczne walały się wszędzie. Bałagan ten przypominał jej pokój jej bratanka Dylana. Istny chaos.
- Siadaj- wskazał jej miejsce na kanapie, a sam poszedł po kieliszki i wino. Wrócił po kilku minutach.
- Piękna pogoda na święta.
- Nie przyszliśmy tu gadać o pogodzie, prawda House? O co chodzi?
- Jesteś bardzo podejrzliwa. Są święta. Ty jesteś sama, ja też, czemu by ich nie spędzić razem.
- Nie będę się bawić w żadne twoje gierki- rozzłościł ją. Znowu miał zamiar sobie pogrywać jej uczuciami? Nic z tego, już nie da się nabrać. Wstała i skierowała się w stronę wieszaka po swój płaszcz.
- Stój. Nigdzie nie pójdziesz. Musimy pogadać.
-, O czym?
- O nas.
- Nie mamy, o czym gadać House. Nie ma nas. Jesteśmy ty i ja.
- Oczywiście. Ale myślę, że jednak jest, o czym. Kochasz mnie.
- Nie prawda.
- Nie zaprzeczaj. Odkąd przyszłaś do pracy kochasz się we…
- To tylko potwierdza fakt, że nie mamy, o czym rozmawiać. Wychodzę.
- Zamknąłem drzwi. Masz jeszcze okno, ale ponieważ mamy święta, proponuję komin.
Cameron obróciła się. Nie chciała przeprowadzać tej rozmowy. Z rezygnacją wróciła na miejsce.
- Tak lepiej. Dlaczego mnie pocałowałaś?
- Chciałam cię uratować przed śmiercią. To nic nie znaczyło.
- Kłamiesz. Wzór cnót i moralności Allison Cameron nie robi takich rzeczy. Chyba, że jest na haju.
- Skąd wiesz czy nie byłam?
- Takie pytanie do nałogowca?
- Mam Cię dość, wybieram okno.
- Prawda boli? A czemu po prostu nie powiedziałaś jasno, co chcesz?
-, Bo to nie miałoby sensu.
- Błąd. Uważam wprost odwrotnie.
*****
New Jersey, 24 grudnia 2011
- To już wszystkie prezentu kochana, jedziemy do domu.
- Poczekaj Ambroży, chcę Ci jeszcze coś pokazać.
Pani Józefina poprowadziła męża przed jedno z ładnych, przytulnych mieszkań na obrzeżach miasta. Za oknem świętowano. Przy dużym stole siedziało dwóch mężczyzn i jakaś młoda brunetka. Po chwili do salonu weszła atrakcyjna blondynka w zaawansowanej ciąży. Usiadła koło jednego z mężczyzn, który po chwili wstał i podszedł do fortepianu. Słowem- świąteczna sielanka.
- Widzisz, to nasza para! Kupidyn miał rację, najlepszym z możliwych prezentów jest miłość. I widzisz jest w ciąży! Może i my postaralibyśmy się o dzidziusia?
- Ależ Józefino! Jesteśmy za starzy.
- Na miłość zawsze jest czas.

Dark Angel

Dziękuję mojemu Mikołajowi (Mikołajowej?

) za świetny prezent.

Kasiek

Bajeczka to ma dar do pisania miniaturek, a konkretniej tych Hameronkowych.
Gratuluję DA świetnego rpezentu, a autorce zacnego ficka

eigle

Józefina i Ambroży to cudowna para a Józefina powinna zostać cesarzową świata podarków.

Mam pytanie, w jaki sposób zaaplikował Ambroży House'owi miłość i zaufanie? Dożylnie czy doustnie?

Bajeczka

Dziękuję za miłe opinie

eigle

To Ambroży ma celne oko, trafić tak dobrze bez wyszkolenia. Pora zweryfikować opinię na temat wieku, wyglądu i stanu tuszy Ambrożego. Facet jest w formie!

A swoją drogą, biedne te symbole pozostałych świąt - napracują się a wdzięczności żadnej.

Bajeczka

Oczywiście, że tak. Nie oceniajmy nikogo po wyglądzie

Większość ludzi woli Boże Narodzenie bo są prezenty, a inne święta tego nie oferują(choć np. do mojej koleżanki w Wielkanoc przychodził Zajączek z prezentem.).
Ja jednak jestem inna(jeszcze nie spotkałam osoby które by podzielała moje zdanie) i wolę Wielkanoc od Bożego Narodzenia. Te święta to mają klimat!