3x04- "Pot O' Gold"

Nisia

Premiera odcinka w USA- 1. listopada 2011.

_______________________________
Rety, jak mnie męczy Glee w tym sezonie!
Ten odcinek był pierwszym, który mnie wciągnął na tyle, by obejrzeć cały jednym ciągiem. I piosenki trochę się rozruszały (choć still bez szału).

Minusy:
- Sue. Już mnie naprawdę nudzi jej tępienie glee za wszelką cenę.
- Kontr-chór i sprawa Mercedes. Od 1. sezonu na zmianę odświeżają i zakopują wątek jej zazdrości o Rachel. Boooiring, choć nie pozbawione racji, bo
- Will mógłby faktycznie dać szansę więcej ilości osób. Zawsze się zgadzałam, że Rachel jest za dużo, jak na to, że wiele osób ma naprawdę świetne głosy też.
- Santana w całokształcie. Nie umiem jej polubić, jest sucza i nie wzbudza we mnie żadnych pozytywnych emocji.
- Cała sprawa z Quin i dzieckiem. Zacznijmy od tego, że co to w ogóle za idiotyczny pomysł, żeby biologiczni rodzice spotykali się ze swoim oddanym do adopcji dzieckiem? Moim zdaniem to chore i w sumie Shelby sama sobie kręci na siebie bacik poniekąd. A Quinn to lekko stuknięta jest, czy co?
- Całe to tępienie Rory'ego, bo jest z Irlandii. Przerysowane do granic.
- sporo takiej ckliwej amerykańszczyzny w tym odcinku

Plusy:
+ ojciec Kurta. Fajny gość, moja sympatia regularnie wzrasta od odcinka, w którym Kurt przyznaje się, że jest gejem
+ Finn. Podobało mi się jego zachowanie w tym odcinku.
+ Blaine. Jak na niego patrzę to mi się robi ciepło normalnie

+ Blaine i Rachel- nic nie poradzę na fakt, że ten shipp, mimo totalnej nierealności, nasuwa mi się jak tylko ta dwójka znajduje się w swoim pobliżu
+ Puck i Shelby. Jestem zaintrygowana tym wątkiem, powiedzmy.
+ Rory! Nie umiem go rozgryźć, ma urok chłopczyka, ale jak na niego patrzę to w wyobraźni widzę, że IDEALNIE nadawałby się do roli złeeego. Jakieś 666 na czaszce i te sprawy. I te mylące, błękitne oczka

Enyłej podoba mi się na dzień dzisiejszy ta postać i ciekawa jestem jak ją popsują

Dobra, tym razem z ciekawością czekam na następny odcinek.